بوی گندم مال من هر چی که دارم مال تو

یه وجب خاک مال من هر چی می کارم مال تو

اهل طاعونی این قبیله ی مشرقی ام

تویی این مسافر شیشه ای شهر فرنگ

پوستم از جنس شبه،پوست تو از مخمل سرخ

رختم از تاوله ، تن پوش تو از پوست پلنگ

تو به فکر جنگل آهن و آسمون خراش

من به فکر یه اتاق اندازه ی تو واسه خواب

تن من خاک منه ، ساقه ی گندم تن تو

تن ما تشنه ترین ، تشنه ی یک قطره ی آب

شهر تو شهر فرنگ ، آدماش ترمه قبا

شهر من شهر دعا ، همه گنبداش طلا

تن تو مثل تبر ، تن من ریشه ی ساق

تپش عکس یه قلب ، مونده اما رو دلا

نباید مرثیه گو باشم واسه خاک تنم

تو آخه مسافری ، خون رگ اینجا منم

تن من دوست نداره زخمی دست تو بشه

حالا با هر کی که هست ، هرکی که نیست داد می زنم

بوی گندم مال من ، هرچی که دارم مال من

یه وجب خاک مال من ، هر چی می کارم مال من